درک ترس مصرفکننده از مواد تشکیلدهنده با نام «شیمیایی»
چگونه نامهای علمی موجب ایجاد ارتباطات منفی در انتخاب محصولات مراقبت از پوست میشوند
وقتی مردم نامهای علمی و پیچیده را روی برچسبهای سرمهای روشنکننده میبینند، بلافاصله شکاک میشوند. مغز ما به طور خودکار مواد شیمیایی با نامهای پیچیده را با چیزهای مصنوعی یا بالقوه مضر پیوند میزند، نه با اثربخشی واقعی آنها. روانشناسان این الگو را مشاهده کردهاند و به آن «سوگیری به سمت طبیعیبودن» میگویند. در اصل، بیشتر مردم چیزهایی را ترجیح میدهند که شبیه طبیعت به نظر برسند، تا اصطلاحات فنی ناآشنا، حتی وقتی مواد ساختهشده در آزمایشگاه کاملاً بیخطر باشند. این موضوع در محصولات مراقبت از پوست زیاد دیده میشود، چون صادقانه بگوییم، خیلیها واقعاً معنای دقیق آن مواد تشکیلدهنده را نمیفهمند. امروزه مصرفکنندگان میخواهند بدانند محصولاتشان شامل چه چیزهایی است، اما وقتی با اصطلاحات ناآشنا روبرو میشوند، باز هم به جای بررسی واقعیتها، به سمت آنچه «طبیعیتر» به نظر میرسد سوق پیدا میکنند.
یافتههای نظرسنجی: بیش از ۶۰٪ از افراد کلمه «شیمیایی» را در سرمهای روشنکننده با آسیب پیوند میدهند
شواهد فراوانی وجود دارد که نشان میدهد این فقدان اعتماد تا چه حد ریشهدار است. آخرین نظرسنجی IFIC در مورد نگرش مردم به مواد مختلف را در نظر بگیرید. بیش از نصف افراد (بیش از ۶۰٪) شرکتکننده در نظرسنجی اعلام کردند که از هر محصولی که مواد شیمیایی در برچسب آن ذکر شده باشد، خودداری میکنند و به طور خودکار این نامها را با مشکلات احتمالی سلامتی مرتبط میدانند. با بررسی عمیقتر یافتههای سال ۲۰۲۱، حدود یک چهارم (۲۶٪) از شرکتکنندگان نگرانی عمومی درباره سلامت خود را دلیل اصلی پرهیز از چنین موادی عنوان کردند، در حالی که بخش دیگری معادل یک پنجم (۲۰٪) از اثرات احتمالی آنها بر خانوادهشان نگران بودند. آنچه جالب است این است که این واکنش تکانشی حتی زمانی که در مورد موادی صحبت میشود که به طور دقیق آزمایش شده و از نظر ایمنی به صورت رسمی تأیید شدهاند، نیز ادامه دارد. این ترکیبات در عملکرد خود علیه مسائلی مانند لکههای تیره روی پوست بدون ایجاد عوارض جانبی واقعی، عملکرد مناسبی دارند.
تأثیر روانی نامگذاری مواد تشکیلدهنده بر اعتماد مصرفکننده
نحوه نامگذاری مواد اولیه واقعاً تأثیر زیادی بر این دارد که مردم چه تصوری از سرمهای روشنکننده داشته باشند و این موضوع فراتر از صرفاً سلیقه شخصی است. مطالعات نشان میدهد هنگامی که مردم نامهای شیمیایی عجیب و غریبی را روی برچسبها میبینند، مغز آنها تقریباً مانند تشخیص خطر به حالت هشدار درمیآید و باعث میشود از این محصولات دوری کنند، حتی اگر علم محکمی پشت این مواد وجود داشته باشد. به همین دلیل است که بیشتر خریداران به محصولاتی دست میزنند که در برچسب آنها نوشته شده «عصاره ریشه گل گاو زبان» به جای محصولاتی که «اسید کوجیک» را فهرست کردهاند، در حالی که هر دو تقریباً به یک شکل بر علیه ملانین عمل میکنند. روند زیبایی طبیعی بودن به نوعی این وضعیت را بدتر کرده است. امروزه بسیاری از مصرفکنندگان فرض میکنند هر چیزی که مواد تشکیلدهنده سادهای داشته باشد حتماً ایمن است، در حالی که نامهای شیمیایی پیچیده به طور خودکار با بیاعتمادی مواجه میشوند. صادقانه بگویم، این جور تعصب نسبت به نامها اغلب بیش از تمام نتایج آزمایشگاهی یا مطالعات بالینی که تولیدکنندگان زمان زیادی را صرف جمعآوری آنها میکنند، بر انتخاب خرید تأثیر میگذارد.
ریشههای روانشناختی و فرهنگی تمایل به طبیعی بودن در مراقبت از پوست
طبیعی در مقابل مصنوعی: سوگیری شناختی که ترجیحات مصرفکنندگان را شکل میدهد
افراد تمایل دارند ترجیح خود را در سرمهای روشنکننده به مواد اولیه طبیعی بدهند، و این موضوع ناشی از آنچه روانشناسان «سوگیری طبیعی بهتر است» مینامند. بسیاری از افراد بهصورت خودکار نامهای بلند و پیچیده شیمیایی را با چیزی مصنوعی و بالقوه مضر پیوند میزنند، در حالی که نامهای گیاهی یا سادهتر ایمنتر و پاکتر به نظر میرسند. اما نکته اینجاست: علم نشان میدهد بسیاری از ترکیبات مصنوعی تحت آزمایشهای گسترده قرار گرفتهاند و عملکرد بسیار خوبی دارند. این ذهنیت در مراقبت از پوست حتی قویتر میشود، چون این محصولات مستقیماً روی پوست اعمال میشوند و باعث میشوند مردم نسبت به چیزهایی که روی بدن خود استفاده میکنند بیش از حد محتاط باشند. تولیدکنندگان با چالش بزرگی روبهرو هستند وقتی میخواهند مصرفکنندگان را متقاعد کنند که غیر از این تصویر عمل میکنند. برچسبهای پیچیده مواد اولیه بلافاصله ایجاد سوءظن میکنند و این موضوعی است که برندها باید از طریق آموزش بهتر و گفتوگوی صادقانه درباره اینکه واقعاً چه چیزهایی در محصولاتشان وجود دارد، به آن بپردازند.
سوءتفاهمهای مربوط به سرمهای روشنکننده «بدون مواد شیمیایی» و «کاملاً طبیعی»
مردم در دنیای سرمهای روشنکننده با برچسبهایی مانند "بدون مواد شیمیایی" و "کاملاً طبیعی" گیج میشوند. نکته اینجاست: هر مادهای که در محصولات مراقبت پوست استفاده میشود از نظر فنی یک ترکیب شیمیایی است، چه از گیاهان گرفته شده باشد و چه در آزمایشگاه ساخته شده باشد. بسیاری افراد فکر میکنند این اصطلاحات تبلیغاتی به معنای ایمنتر یا بهتر بودن برای پوستشان است، اما صادقانه بگوییم؟ اینها فقط تاکتیکهای هوشمندانه در بازاریابی هستند، نه انعکاسی از علم. نظرسنجیهای اخیر نشان میدهد حدود ۱۷ درصد از افرادی که محصولات مراقبت پوست خریداری میکنند، گزینه "طبیعی" را انتخاب میکنند، چون نگران خطرات احتمالی برای سلامتی خود و خانوادهشان هستند. این موضوع بیش از هر چیز نشان میدهد که شرکتها چگونه از ترس ما سوءاستفاده میکنند، نه اینکه واقعاً توضیح دهند چه چیزی مواد را ایمن یا خطرناک میکند.
تأثیر فرهنگ زیبایی سالم بر آگاهی از ترکیبات
رونق تمایل به زیبایی طبیعی واقعاً انتظارات مردم را هنگام نگاه کردن به برچسبهای محصولات در این روزها تغییر داده است. اکثر افراد امروزه ترجیح میدهند محصولاتی با ترکیبات سادهای داشته باشند که واقعاً بتوانند نام آنها را تلفظ کنند، نه این همه نامهای پیچیده شیمیایی که قبلاً همهجا دیده میشد. بسیاری از مصرفکنندگانی که به دنبال سرمهای روشنکننده پوست هستند، به سمت مواد آشنا مانند ویتامین C یا اسید هیالورونیک کشیده میشوند و از هر چیزی که خیلی فنی به نظر برسد اجتناب میکنند، حتی اگر آن نامهای علمی در واقع بیخطر و مؤثر باشند. نکته جالب توجه این است که گاهی این تمرکز بر «ترکیبات طبیعی» نتیجه معکوس دارد. با اینکه به مردم گفته میشود از مواد خاصی بدون توضیح دلیل اجتناب کنند، در نتیجه آنها از دانش کافی درباره ترکیبات موجود در محصولات مراقبت از پوستشان محروم میشوند. مردم در پایان نمیدانند کدام ترکیبات واقعاً مشکلساز هستند و کدامها فقط نامهای دشواری دارند که کسی دوست ندارد بلند صدا بگوید.
مطالعات موردی: هنگامی که ترکیبات بیخطر به دلیل ادراک نام رد میشوند
هیدروکینون، اسید کوجیک و آربوتین: مواد روشنکننده مؤثر اما ترسناک
خیلی از مواد روشنکنندهٔ واقعاً خوب پوست توسط مشتریان رد میشوند، هرچند بارها ثابت شده باشند که بیخطر هستند. به عنوان مثال هیدروکینون، اسید کوجیک و آربوتین؛ همه اینها مواد معتبر روشنکنندهای هستند که تشکیل ملانین را متوقف میکنند. اما صادق باشیم، این نامها برای بیشتر مردم خیلی شیمیایی به نظر میرسند. به همین دلیل است که بسیاری از افراد به سمت محصولاتی که برچسب «طبیعی» دارند، جذب میشوند. طبق برخی مطالعات، تقریباً نیمی از خریداران در واقع اعتماد خود را به یک برند از دست میدهند هنگامی که نامهای عجیب و غریب مواد تشکیلدهنده را روی برچسب محصول میبینند. و نکته اینجاست که این مواد قبل از عرضه به قفسههای فروشگاهها، از موانع بینهایتی در زمینه ایمنی عبور میکنند و با این حال بهطور مؤثری با لکههای تیره و پوست ناهموار مقابله میکنند. آشکارا شکافی بین آنچه علم میگوید مؤثر است و آنچه مردم فقط بر اساس نحوه نامگذاری چیزی میپذیرند، وجود دارد. گاهی اوقات فقط تغییر برچسب میتواند تفاوت بزرگی ایجاد کند تا مردم را به امتحان کردن چیزی ترغیب کند که واقعاً ممکن است مشکلات پوستیشان را حل کند.
پارابنها، سولفاتها و پترولاتوم: اجزای سردرگمکننده در فرمولهای روشنکننده
مردم تمایل دارند از مواد نگهدارنده و پایدارکننده مانند پارابنها، سولفاتها و ژله پترولیوم اجتناب کنند، هرچند این ترکیبات عملکردهای مهمی در محصولات مراقبت از پوست دارند. این افزودنیها رشد باکتری را متوقف میکنند، به ثبات محصولات در طول زمان کمک میکنند و در حفظ یکدستی سرمهای روشنکننده نقش دارند. بر اساس تحقیقات اخیر بازار، حدود یک چهارم مصرفکنندگان از ترکیباتی که نام شیمیایی دارند اجتناب میکنند، چون نگران اثرات آنها بر سلامتی هستند و تقریباً یک پنجم از آنها سلامت خانواده را به عنوان دغدغه اصلی خود ذکر میکنند. بسیاری از افراد به طور کامل از این ترکیبات پرهیز میکنند، هرچند این مواد توسط نهادهای نظارتی تأیید شده و شواهد فراوانی وجود دارد که نشان میدهد در صورت استفاده صحیح، بیخطر هستند. بخش عمدهای از این سردرگمی از پیامهای سادهشده جنبش زیبایی طبیعی ناشی میشود که بدون توضیح پشتیبانی علمی، برخی مواد را به عنوان بد برچسب میزنند و این امر منجر به ترسهای بیاساس نسبت به ترکیباتی میشود که در واقع به طور گسترده از نظر ایمنی آزمایش شدهاند.
ترس بازاریابی: چگونه ادعاهای «بدون شیمی» از نگرانی مصرفکنندگان سوءاستفاده میکنند
همه بیشتر شرکتها با استفاده از نگرانیهای مردم درباره مواد تشکیلدهنده، به بهرهبرداری از ادعاهای نادرستی مانند «بدون شیمی» و «کاملاً طبیعی» میپردازند. آنها با ترساندن مردم و تصویر کردن مواد مصنوعی به عنوان مضر، گزینههای «طبیعی» را به صورت خودکار ایمن معرفی میکنند. نظرسنجیهای مصرفکننده نیز این موضوع را تأیید میکنند. حدود ۶۱ درصد از زنان اعلام کردهاند که تمایل دارند محصولات آرایشی حاوی موادی را بخرند که واقعاً میتوانند آنها را تشخیص دهند. و تقریباً ۵۳ درصد تمایل دارند در صورت درک اینکه محصولاتشان دقیقاً شامل چه چیزی است، برند خود را عوض کنند. تمام این تقاضا فشار زیادی به تولیدکنندگان وارد میکند. برخی از آنها فرمولها را برای پاسخگویی به انتظارات تغییر میدهند، در حالی که دیگران به برچسبگذاری فریبنده روی میآورند که نامهای علمی پیچیده را پنهان میکند. چه اتفاقی بعداً میافتد؟ بازاری گیجکننده که در آن بازاریابان برنده میشوند، اما مصرفکنندگان از آموزش مناسب و راهحلهای واقعی برای مشکلاتی مانند سفید کردن دندان که واقعاً نتیجهبخش هستند، محروم میمانند.
نقش رسانههای اجتماعی و اطلاعات نادرست در شکلدادن به بیاعتمادی
افسانههای ویروسی درباره مواد سمی در سرمهای روشنکننده که هیچ پایه علمی ندارند
امروزه، رسانههای اجتماعی به منبع بزرگی برای گسترش اطلاعات نادرست درباره محصولات سلامت و زیبایی تبدیل شدهاند، بهویژه وقتی صحبت از مواد تشکیلدهنده سرمهای روشنکننده پوست میشود. ادعاهایی که برخی از مواد را «سمی» مینامند، معمولاً ظرف یک شب وسعت مییابند و اغلب بیشتر بر اساس ترسزدن مردم استوار هستند تا شواهد علمی. بر اساس مطالعات اخیر، حدود ۷ از هر ۱۰ آمریکایی در فضای آنلاین با اطلاعات نادرست پزشکی مواجه میشوند و بیشتر این موارد دقیقاً در همان خوراکهای اجتماعی مورد علاقه ما رخ میدهد. مشکل زمانی تشدید میشود که افراد در تشخیص بین هشدارهای واقعی و ترسانگیزیِ صرفاً علیه مواد شیمیایی ذکر شده روی بستهبندی محصولات مراقبت از پوست دچار مشکل میشوند. بسیاری از مصرفکنندگان در مواجهه با نامهای فنی ناآشنا سردرگم میشوند و نمیدانند که آیا این مواد واقعاً خطرناک هستند یا فقط برای جذب کلیک و توجه، موضوعات به صورت اغراقآمیز مطرح شدهاند.
نبود شفافیت نظارتی که ادعاهای بررسینشده «زیبایی پاک» را ممکن میسازد
امروزه هیچ استاندارد واقعی برای تعریف اینکه چه چیزی در آرایشیها به عنوان «پاک»، «طبیعی» یا «غیرسمی» شناخته میشود وجود ندارد، بنابراین شرکتها عملاً میتوانند هر ادعایی که بخواهند درباره محصولاتشان مطرح کنند. بیشتر مردم هم همینطور نگران این هستند که چه چیزی روی پوستشان قرار میگیرد، که باعث میشود به راحتی هدف مناسبی برای بازاریابی مبتنی بر ترس باشند. برندها چیزی را که نام علمی طولانی دارد برچسبزنی میکنند و ناگهان آن چیز ترسناک به نظر میرسد، سپس جایگزین خود را به عنوان نوعی راهحل معجزهآسا معرفی میکنند، هرچند ممکن است این جایگزین نیز حاوی همان تعداد مواد شیمیایی پیچیده باشد. کل این سیستم دچار مشکل است، چون چیزی وجود ندارد که از گسترش اطلاعات نادرست جلوگیری کند. فناوری واقعی مراقبت از پوست زیر تمام این سر و صدا مدفون میشود، در حالی که مصرفکنندگان در نهایت چیزهایی را میخرند که حس خوبی ایجاد میکنند اما واقعاً کارایی ندارند یا ممکن است در بلندمدت حتی مضر باشند.
ایجاد اعتماد: پلزدن بین علم و درک مصرفکننده
آموزش مصرفکنندگان در مورد خواندن و فهم برچسب مواد تشکیلدهنده سرم
بسیاری از افراد هنگام دیدن کلمات پیچیده روی بستهبندی سرمهای روشنکننده، سردرگم میشوند و گاهی فکر میکنند نامهای علمی به معنای مواد خطرناک هستند. برندهای هوشمند این مشکل را با افزودن توضیحات ساده کنار برچسبها در حال رفع کردن هستند. برخی از آنها فرهنگ لغت کوچکی ارائه میدهند، در حالی که دیگران کدهای QR قرار میدهند که مشتریان را به وبسایتهایی هدایت میکند که عملکرد هر ماده را به زبان ساده توضیح میدهند. اصطلاحاتی مانند نیاسینامید و اسید آسکوربیک، وقتی کسی توضیح دهد که این مواد تنها اشکال ویتامین B3 و C هستند که واقعاً برای پوست مؤثرند، ناگهان ترسناک به نظر نمیآیند. طبق یک مطالعه اخیر از یک شرکت بزرگ تحقیقات پوست در سال ۲۰۲۳، حدود دو سوم پاسخدهندگان گفتند که زمانی به محصولات بیشتر اعتماد میکنند که شرکتها تلاش کنند توضیحاتی شفاف ارائه دهند. وقتی شرکتها به مصرفکنندگان کمک میکنند تا متوجه شوند در واقع چه چیزی در محصولاتشان وجود دارد، از گسترش شایعات جلوگیری میشود و به خریداران قدرت واقعی میدهند تا درمانها را بر اساس علم واقعی و نه حدس و گمان انتخاب کنند.
بازتعریف برای وضوح: تعادل بین کارایی و جذابیت برچسب ساده
رساندن محصولات به استاندارده ی برچسب ساده بدون از دست دادن عوامل مؤثر، نیازمند انتخاب هوشمندانهٔ مواد اولیه و ارتباط شفاف با مشتریان است. به عنوان مثال، تولیدکنندگان مواد غذایی در سالهای اخیر پارابنها را با مواد ملایمتر جایگزین کردهاند، اما همچنین تلاش زیادی میکنند تا به مصرفکنندگان توضیح دهند که چرا این تغییرات از نظر ایمنی مهم هستند و چگونه واقعاً عمل میکنند. مردم به دنبال محصولاتی هستند که ساده به نظر برسند و از طبیعت گرفته شده باشند، اما همچنان به محصولاتی نیاز دارند که عمر انبارمانی مناسبی داشته باشند و فواید موعوده خود را ارائه دهند. شرکتهایی که بتوانند هر دو جنبه را مدیریت کنند، معمولاً روابط قویتری با خریداران ایجاد میکنند که به دلیل اعتماد به محتوای بستهبندی و اطمینان از انجام آنچه روی برچسب نوشته شده، دوباره خرید میکنند. بازار در اغلب موارد شفافیت همراه با عملکرد واقعی را پاداش میدهد.
ترویج شفافیت و ارتباط علمی در بازاریابی مراقبت از پوست
صنعت زیبایی به شفافیت نیاز دارد اگر بخواهد پس از وعدههای دروغین و ادعاهای اغراقآمیز بیش از حد، اعتماد مصرفکنندگان را دوباره به دست آورد. هنگامی که شرکتها واقعاً نتایج آزمونهای بالینی خود را نشان میدهند، در مورد نحوه تولید محصولاتشان صحبت میکنند و علامتهای تأییدیه شخص ثالث را در جایی قابل مشاهده نمایش میدهند، مردم بیشتر به آنها اعتماد میکنند. برندهای مراقبت از پوست را در نظر بگیرید که توضیح میدهند مواد شیمیایی با نامهای ترسناک چه کاری در فرمولاسیون انجام میدهند — ناگهان مشتریان دیگر از برچسبها نمیترسند و شروع به خواندن این میکنند که چه چیزی پوست را بهتر میکند. تحقیقات بازار نشان میدهد حدود سهچهارم خریداران به برندهایی وفادار میمانند که بهطور شفاف از علم واقعی پشت محصولاتشان استفاده میکنند. صراحت در این موارد تنها شک و تردید را برطرف نمیکند؛ بلکه به شرکتها کمک میکند تا در دنیای شلوغ سرمهای روشنکننده، که دیگران در پسِ زبان مبهم بازاریابی پنهان شدهاند، به عنوان بازیگران قابل اعتماد برجسته شوند.
بخش سوالات متداول
چرا نامهای شبیه به علمی روی محصولات مراقبت از پوست باعث بیاعتمادی میشوند؟
نامهایی که شبیه نامهای علمی هستند اغلب باعث ایجاد احساسات منفی میشوند، زیرا مغز ما نامهای پیچیده شیمیایی را با چیزی مصنوعی یا مضر پیوند میزند، نه با تأثیرگذاری بالقوه آنها.
«سوگیری به سمت طبیعی بودن» در روانشناسی به چه معناست؟
«سوگیری به سمت طبیعی بودن» الگوی روانشناختی است که در آن افراد چیزهایی را که طبیعی به نظر میرسند، به اصطلاحات فنی ترجیح میدهند، حتی اگر مواد ساختهشده در آزمایشگاه بیخطر و مؤثر باشند.
آیا مواد اولیهای که به عنوان «بدون مواد شیمیایی» برچسبگذاری شدهاند، ایمنتر هستند؟
الزاماً نه. هر مادهای در محصولات مراقبت از پوست از نظر فنی یک ماده شیمیایی است و چنین برچسبهایی اغلب تاکتیکهای بازاریابی هستند تا حقایق علمی.
مصرفکنندگان چگونه میتوانند برچسبهای مواد مراقبت از پوست را بهتر درک کنند؟
برندها میتوانند توضیحات ساده یا فرهنگ لغات را در کنار برچسبها قرار دهند، از کدهای QR که به وبسایتهای آموزشی هدایت میکنند استفاده کنند و بهطور کلی ارتباط شفافی را فراهم کنند تا به مصرفکنندگان در درک بهتر برچسب مواد کمک کنند.
شفافیت در بازاریابی محصولات مراقبت از پوست چرا مهم است؟
شفافیت با نمایش نتایج آزمونهای بالینی، توضیح واضح عملکرد مواد تشکیلدهنده و استفاده از گواهیهای شخص ثالث، به ایجاد اعتماد مصرفکننده کمک میکند و امکان تصمیمگیری آگاهانه بر اساس علم واقعی را فراهم میسازد، نه ادعاهای بازاریابی.
فهرست مطالب
- درک ترس مصرفکننده از مواد تشکیلدهنده با نام «شیمیایی»
- ریشههای روانشناختی و فرهنگی تمایل به طبیعی بودن در مراقبت از پوست
- مطالعات موردی: هنگامی که ترکیبات بیخطر به دلیل ادراک نام رد میشوند
- نقش رسانههای اجتماعی و اطلاعات نادرست در شکلدادن به بیاعتمادی
-
ایجاد اعتماد: پلزدن بین علم و درک مصرفکننده
- آموزش مصرفکنندگان در مورد خواندن و فهم برچسب مواد تشکیلدهنده سرم
- بازتعریف برای وضوح: تعادل بین کارایی و جذابیت برچسب ساده
- ترویج شفافیت و ارتباط علمی در بازاریابی مراقبت از پوست
- بخش سوالات متداول
- چرا نامهای شبیه به علمی روی محصولات مراقبت از پوست باعث بیاعتمادی میشوند؟
- «سوگیری به سمت طبیعی بودن» در روانشناسی به چه معناست؟
- آیا مواد اولیهای که به عنوان «بدون مواد شیمیایی» برچسبگذاری شدهاند، ایمنتر هستند؟
- مصرفکنندگان چگونه میتوانند برچسبهای مواد مراقبت از پوست را بهتر درک کنند؟
- شفافیت در بازاریابی محصولات مراقبت از پوست چرا مهم است؟